Gistermiddag heeft Pascale Bruinen te midden van bevlogen jongeren, ouders, hulpverleners en bestuurders gezeten die allemaal zinvolle ideeën met elkaar hebben gedeeld over wat er anders zou moeten. Alle suggesties – ook de hare over het invoeren van meditatie en visualisatie in het onderwijs – zijn in de Wensboom gehangen en leiden hopelijk tot diverse vervolgacties.
Na een speech van de Staatssecretaris kwamen verschillende mensen op het podium die hun eigen ervaringen als jongere, moeder of als zorgprofessional (o.a. een schoolpsychologe) deelden met de zaal. Heel indrukwekkend en leerzaam.
Daarna werden de deelnemers verdeeld over tafels waarbij ze in wisselende groepen de volgende vragen gingen beantwoorden:
‘Wat gebeurt er in onze samenleving waardoor jeugdigen en ouders gevoelens van angst, stress etc. ervaren?’;
‘Wie kan op welke manier een bijdrage leveren als het gaat om mentaal gezond opgroeien van jongeren? Welke rol spelen professionals hierbij?’
en
‘Als we de hierover de komende tijd verder met elkaar in gesprek gaan, hoe zouden we dat kunnen organiseren en welke onderwerpen mogen dan niet ontbreken?’
De vele antwoorden werden neergepend op post-its.
Vanuit de jongeren in de zaal kwam de belangrijke terugkoppeling om écht, met empathie, naar hen te luisteren zonder meteen oplossingen of interventies aan te dragen. Het bieden van een luisterend oor is namelijk soms al genoeg, aldus de jongeren zelf. Maar ze vroegen ook om hulp te kunnen krijgen zonder dat eerst etiketten (met een of meerdere diagnoses) moeten worden geplakt.
Deze laatste wens vergt een totale systeemwijziging en gaan we dus niet van vandaag op morgen realiseren. Maar dit soort bijeenkomsten kan wel bijdragen aan het bereiken van het noodzakelijke kantelpunt. Want voor iedereen is overduidelijk dat op de huidige manier doorgaan allang geen optie meer is.
Daarom gaat Maarten van Ooijen met alle aanwezige jongeren (en dat waren er heel wat!) vervolggesprekken voeren over welke wijzigingen noodzakelijk zijn en hoe die zouden kunnen worden doorgevoerd. Deze serieuze belofte van directe communicatie met de doelgroep voelt in ieder geval hoopvol, al is er natuurlijk nog onnoemelijk veel te doen.
Pascale is dan ook met hernieuwde positieve energie huiswaarts gekeerd. Niet omdat de enorme problemen zijn opgelost, maar omdat deze bijeenkomst voor haar een prachtige reminder was dat er in Nederland heel veel mensen, ieder vanuit zijn of haar eigen expertise, dagelijks met hart en ziel hun best doen om kinderen en jongeren zo goed mogelijk te helpen. Dat mag ook wel eens gezegd worden.
Tot slot is Pascale dankbaar dat ze haar boek ‘Zelfherstel van binnenuit’ aan Maarten van Ooijen heeft kunnen overhandigen. Nu alleen nog maar hopen dat hij het ook echt gaat lezen…
#mentalegezondheidjongeren #luisterendoor #meditatie #visualisatie #zelfherstelvanbinnenuit
Lees Interacties